این راهکار جدید را در مورد غلاتی مانند کانولا، دانه سویا و تخمه آفتابگردان، می‌توان به کار گرفت.
در این روش یک پروتئین کلیدی موسوم به WRI1 که میزان روغن تولید شده در گیاهان را کنترل می‌کند، مورد دستکاری ژنتیکی قرار می‌گیرد. بدین ترتیب میزان روغن بیشتری درون دانه‌های گیاه که منبع تامین انرژی جوانه‌ها محسوب می‌شوند، تولید می‌گردد.
در محیط آزمایشگاه این دانه‌های دستکاری شده ، تا 15 درصد بیشتر از دانه‌های طبیعی روغن تولید کردند. روغن دانه گیاهان جزئی ضروری از رژیم غذایی روزانه محسوب می‌شود و صنایع کشاورزی دائما به دنبال روش‌هایی برای افزایش محصول گیاهان و کاهش آثار زیست‌محیطی کشت غلات، به ویژه مساحت زمین‌های تحت کشت هستند.
نتیجه این تحقیقات زمینه را برای افزایش محصول روغن دانه‌های گیاهی به صورت پایدار و مقرون‌به صرفه فراهم کرده و درهای جدیدی را در حوزه تحقیقات کشاوری باز می کند. انتظار می‌رود این افزایش محصول منجر به منافع اقتصادی بیشتر شود. بر اساس تحقیقات پیشین تنها 1.5 درصد افزایش در تولید روغن دانه‌های سویا به معنای افزایش درآمد حاصل به میزان 1.26 میلیارد دلار در بازار آمریکا است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Plant Signaling & Behavior منتشر شده است.